සොෆිගේ අඩවිය

සල්ලි මතක් වෙන්නෙ දුප්පත් උනාම.. බෙහෙත් මතක් වෙන්නෙ ලෙඩ උනාම.. වැස්ස මතක් වෙන්නෙ ගිනි ගහන්න පායද්දි.. දෙයියො මතක් වෙන්නෙ වැරදුනාම..

මාර්තු පටන් ගන්නෙම කර්කශ වෙච්ච පොළවේත්, ගින්දර රැස් විහිදන හිරුගේත් පීඩාවන් විදදරාගෙන පිපෙන මල් වල සුන්දරත්වය අරගෙන . වසන්තය එන

ඉස්සර ඉස්කොලෙදි අම්ම, තාත්ත මොකද කරන්නෙ කියල ටීචර් ඇහුවම මං කිව්වෙ  ” තාත්ත ගවර්මන්ට් ජොබ් එකක් කරනව. අම්ම ගෙදර නිකන් ඉන්නෙ..

දුරුතු හුළග කියන්නෙම වියළි බව. ගහක් කොළක් නැති තැනක ඉන්න බැරි තරම් රස්නයක් මේ දවස්වල තියෙනව. ගස් වල කොළ හැලිල

යමෙකු සමඟ ලිංගිකව බැදී සිටීම පහසු නමුත් යමෙකු සමඟ ආදරයෙන් බැඳී සිටීම දුෂ්කර ය. යමෙකු සමඟ ලිංගිකව හැසිරීම තවමත් සමාජයකට

නිවාඩු කාලෙ හින්ද අක්කගෙ කොල්ලො දෙන්නම වැඩිපුරම ඉන්නෙ අපේ ගෙදර . එයාල එක්ක ඉද්දි මට මතක් වෙන්නෙම අපේ පුංචි කාලෙ.

මිනිස්සු කලබලෙන් එහා මෙහා යන පාරෙ කෙලවරක කිළුටු ඇදුමක් ඇදපු ළමයෙක් අබ්බගාත බල්ලෙකුට පාන් කන්න දෙනව. හැමෝම හැල්මෙ දුවනව මිසක්

කළුතර කියන්නෙ නිතරම වැස්සට තෙමෙන පැත්තක්. මොන මෝසමේදි උනත් එකම විදිහට වැහි ඵල දෙන්න අහස බලාගෙන ඉන්නව. ඉතිං අපේ පැත්තෙ

එක දරුවෙක් එක් ගුරුවරයෙක් එක් පොතක් එක් පෑනක් මේ සියළු දෙයට ලොව වෙනස් කළ හැකියි…. කියල කියන්නෙ මලාලා. මලාල කියන්නෙ

යුද්ධයකදි පත්තු වෙන පළමු වෙඩි උණ්ඩය පත්තු වෙන්නෙ කොයි පැත්තෙන් වුණත් ඒ වෙඩි උණ්ඩය නියමිත ඉලක්කයට වැදුනත් නැතත් ඒකෙන් මියයන