සොෆිගේ අඩවිය

නිවාඩු කාලෙ හින්ද අක්කගෙ කොල්ලො දෙන්නම වැඩිපුරම ඉන්නෙ අපේ ගෙදර . එයාල එක්ක ඉද්දි මට මතක් වෙන්නෙම අපේ පුංචි කාලෙ.

මිනිස්සු කලබලෙන් එහා මෙහා යන පාරෙ කෙලවරක කිළුටු ඇදුමක් ඇදපු ළමයෙක් අබ්බගාත බල්ලෙකුට පාන් කන්න දෙනව. හැමෝම හැල්මෙ දුවනව මිසක්

කළුතර කියන්නෙ නිතරම වැස්සට තෙමෙන පැත්තක්. මොන මෝසමේදි උනත් එකම විදිහට වැහි ඵල දෙන්න අහස බලාගෙන ඉන්නව. ඉතිං අපේ පැත්තෙ

එක දරුවෙක් එක් ගුරුවරයෙක් එක් පොතක් එක් පෑනක් මේ සියළු දෙයට ලොව වෙනස් කළ හැකියි…. කියල කියන්නෙ මලාලා. මලාල කියන්නෙ

යුද්ධයකදි පත්තු වෙන පළමු වෙඩි උණ්ඩය පත්තු වෙන්නෙ කොයි පැත්තෙන් වුණත් ඒ වෙඩි උණ්ඩය නියමිත ඉලක්කයට වැදුනත් නැතත් ඒකෙන් මියයන

නිශ්ශංක විජේමාන්නගෙ අක්ෂර චිත්‍රය තමයි ‘ හද පළුව තනි තරුව ‘ කියන්නෙ . හිත පිරෙන තරම් හැගීමක් දැනෙන්න ලියන්න පුළුවන්නම්

දෙවුන්දරා සං නොරිකො ට ස්තුති වන්ත වෙන්න හේතු දෙකක් තියනව .ඒ ජීවිතය කියලා දුන්නට , ඊට පස්සේ ඒ ජීවිතයෙන් පලා

ක්ෂීරපායී සතුන්ට විතරක් හිමි වෙච්ච ශරීරයේ උත්තේජන ග්‍රන්ථියක් තමයි කඳුළු ග්‍රන්ථිය . කෙනෙක්ට දුක හිතුනම මොළයේ නිපදවෙන RH සංඝටකයක් මගින්

ගිණි ගහන්න පායද්දි ජනේලයක් ඇරගන්න බැරි බස් එකක අව්ව වැටෙන පැත්තෙ වාඩිවෙලා යද්දි නළල දිගේ බේරෙන දාඩිය බිංදු පිහදාන්න අතේ

ජීවිතේ එක මොහොතක අපි හැමෝටම ඕන වෙනව අපිව තේරුම් ගන්න කෙනෙක් . එහෙම කෙනෙක් හම්බුනාම ජිවිතේ ගලාගෙන යන්නෙ හරියට වැහි