Head Light

ලංකාවේ මිනිස්සු කවදාවත් තව එක්කෙක්ට ඉස්සරහට යන්න අත හිත දෙන්නේ නැ. පුළුවන් තරම් අපහාස කරලා, විවේචනය කරලා, හිතින් මනසින් වට්ටලා

මට හිතෙන හැටියට නම් හුදෙකලාවත් කලාවකි. බොහෝ ධනාත්මක හැගීම් දනවන කලාවකි. තමන්ට තමන්ව ම සොයා ගන්නට අත්වැලක් සපයන්නකි.

දොළහේ පන්තියේ උගනිද්දී නංගි සමඟ කොණ්ඩය ගැට ගසන රිබන් පටියක් අරභයා ඇති කර ගත් ආරවුල අවසන තාත්තාගෙන් හා හා පුරා

ගෝලාකාර ලෝකේ ඇතුලත විවිධාකාර මිනිස්සු ජිවත් වෙනවා . ඒ අතර හුගක් මිනිස්සු ආත්මාර්ථකාමී සමහරක් මිනිස්සු පොළොවේ ජිවත් වුනත් ට්‍රයි කරන්නේ

මේ ලෝකේ ගොඩක් මිනිස්සු ජිවත් වෙලා ඉන්න ටික කාලෙටත් කරන්නේ ජිවිතේ රඟපාන එක. තමන්ට අළුතින් දෙයක් හිතලා කරන්න හිතන්න බැරි

එතකොට මං හිටියෙ තුන වසරෙ. උදේට ඉස්කෝලෙ යන්න කියලා මං නැගිටින්නෙ හතයි කාලට. ඒකත් තුනක් ගහන බෙල් වලින්, ඉස්සෙල්ලා ම